Hoe kan je resistentie tegen parasitaire middelen voorkomen?

Wat is resistentie?

Resistentie wordt gedefinieerd als een aangetoonde effectiviteitsafname van een geneesmiddel tegen de parasiet. De parasiet is als het ware niet meer vatbaar voor het antiparasitair middel.

Het onstaat zo:

• - Je bestrijdt parasieten met een een bepaald middel.
• - Sommige parasieten zijn van nature ongevoelig (resistent).

• - Enkel deze overleven en geven deze eigenschap (resistentie) door aan de volgende generaties.

   

Gevolg: steeds meer parasieten zijn resistent en het middel werkt minder goed of helemaal niet meer.

Wat is refugia?

Refugia wordt gedefinieerd als de populatie parasieten die niet wordt blootgesteld aan het antiparasitair middel. Door een populatie parasieten niet bloot te stellen aan het antiparasitair middel wordt de resistentie-ontwikkeling vertraagd.

Deze strategie werkt dus volgens het principe van verdunning. Door een groep wormen niet bloot te stellen aan een geneesmiddel, zullen deze wormen niet de kans krijgen om hier een resistentie tegen te ontwikkelen.

Refugia bestaat uit 2 groepen ¹:

• - de parasieten die zich in de omgeving bevinden op het moment van de behandeling, in plaats van in of op het dier.

• - de parasieten die zich in of op dieren bevinden die geen behandeling hebben gekregen.

   

Bij maagdarmwormen (Ostertagia) omvat de eerste groep de larvale stadia die zich op de weide bevinden. Deze larven zijn niet blootgesteld aan het middel. De tweede groep bestaat uit dieren die niet behandeld zijn. Bijvoorbeeld een kudde waarbij enkel het melkvee behandeld is, maar het jongvee niet.

Als algemene richtlijn geldt: 10 tot 20 % van de dieren onbehandeld te laten ² als de situatie het toelaat. Het blijft immers een balans tussen diergezondheid en resistentiebeheer.